Niets meer nodig
Door Marion Groenewoud gepubliceerd 25 augustus 2016
Onderweg Het eerste Theaterloodsfestival in Radio Kootwijk presenteert theater, lezingen en ontmoetingenmet aandacht voor ‘de ziel en de zaak’. Zoals de voorstelling van Mareille Labohm. ,,Heerlijk, ik had ineens niets meer nodig.’’
Wat doe ik eigenlijk nog in de grote stad, vroeg Mareille Labohm (33) zich steeds vaker af. Ze had het centrum van Amsterdam al verlaten en aan de rand van Amsterdam-Noord probeerde ze met een moestuintje op het platte dak steeds dichter bij de natuur te komen.
In de buitenwijk liepen de mensen al wat minder snel, merkte ze. ,,In grote steden weet je niet wie er naast je woont. Iedereen is gehaast en loopt elkaaromver. Niemand kijkt je aan. Ik ben zonder twijfel een stadse vrouw, opgegroeid in Den Haag. Maar het leven heeft meer te bieden dan die eeuwige confrontatie met commercie en hebzucht. Vooral de mateloosheid en overproductie storen me’’, verzucht Labohm terwijl ze in haar witte Volkswagenbusje vanuit haar huidige woonplaats Gent naar Apeldoorn rijdt.
,,Het is verleidelijk om op de snelweg van het leven te blijven, waar alles is voor ons lijkt uitgestippeld. Van studie naar werk, huwelijk en kinderen. Maar ik moest nodig uit die jakkerende trein en wilde naar het platteland.’’ Labohm ging reizen om te ontdekken hoe zij zo zelfvoorzienend en onafhankelijk mogelijk kon leven. En diep in haar hart zocht ze ook een plek om te blijven. Tegelijkertijd werd dit het thema van haar voorstelling Onderweg die op het Theaterloodsfestival in Radio Kootwijk in première gaat. Vanuit haar busje en
aan de hand van documentaire filmbeelden neemt ze ons mee op haar zoektocht.
Kootwijk
Het voormalige zenderpark bij Apeldoorn op de Veluwe is de standplaats van Productiehuis Plezant waaraan Labohm nu ruim acht jaar als actrice is verbonden. ,,Wanneer ik Radio Kootwijk nader, heb ik steeds weer het gevoel dat ik de bewoonde wereld achter me laat. Op de lange
stille weg naar dat imposante zendgebouwdenk ik altijd: we gaan even iets totaal anders doen.’’
Al jaren probeert ze zonder televisie en kranten het nieuws buiten de deur te houden. ,,Via sociale media krijg ik nog wel wat mee, maar ik wil me niet laten leiden door stereotype en opgelegde beelden. Ook al ben ik tot ergernis van sommige mensen minder goed op de hoogte van wat er speelt.’’ Bij wijze van experiment kocht Labohm ook een jaar lang geen nieuwe kleding. ,,Heerlijk, ik had ineens niets meer nodig.’’
Berg
De wekenlange autoreis door Frankrijk, Spanje en Portugal leidde haar langs sfeervolle locaties en bijzondere personen die afscheid hadden genomen van de hectiek. Het meest thuis voelde zij zich op een berg in de Grand Massif in Haute-Savoie. Hier trof ze een man en vrouw met een hond die volstrekt afgezonderd leefden van 3.300 euro per jaar.
,,Het was er zo stil. En ook al regende het dagenlang, dit was de enige plek waar ik wel wilde blijven. Maar ja, hier waren deze mensen al neergestreken. Ze ontvangen slechts tijdelijk bezoekers. Het viel me op dat ze ondanks hun sobere levensstijl alles toch keurig opgeruimd hadden. Het enige nadeel waren eigenlijk de muggen. Ik ben beslist geen kampeerder maar zo zou ik kunnen leven, besefte ik.’’
In Portugal ontmoette ze een man met een ‘recycle-paradijs’ en op het uiterste puntje van Spanje belandde ze bij een stel in een hightech camper. ,,Zij verbouwden hun eigen groenten en dronken gefilterd water. Alle schepen hadden ze achter zich verbrand en ze keken wantrouwend
naar de buitenwereld. Ze deden ook aan ‘starvation’, wekenlang hongerden zij zich uit waardoor ze gingen hallucineren. De man vertelde me dat ze streefden naar een situatie die zo oncomfortabel mogelijk is. Juist om scherp te blijven.’’
Balans
De theatervoorstelling speelt ze vanuit haar busje naast De Theaterloods, met uitzicht op de Veluwse bossen. Een ‘prachtplek’ om te spelen maar voor haar komt er uiteindelijk geen hutje op de hei.
Binnenkort gaat ze aan de rand van Gent wonen met haar grote liefde die ze vorig jaar ontmoette. Een televisie komt hun huis niet binnen.Wél is er alle ruimte voor een moestuin en een groentekas. Het filteren van drinkwater neemt ze mee als een reële optie; of daarvoor wordt gekozen, blijft de vraag. ,,Er zitten voor mij grenzen aan zelfvoorzienend en onafhankelijk leven’’, stelt Labohm vast.
,,Gent is een enorm bruisende stad, daar ontkom ik niet aan. Ik probeer een balans te vinden tussen het stadse bestaan en de rust op het platteland. Ik weet nu dat ik met veel minder uit de voeten kan. Helemaal terugtrekken in the middle of nowhere zie ik voorlopig niet gebeuren.’’
bron: 25.08.2016 – Uit & Thuis
